Budowa rotawirusów

Rotawirusy są to drobnoustroje, zaliczane do rodziny Reoviridae. Swoją nazwę zawdzięczają specyficznemu, kulistemu kształtowi. W języku łacińskim rota oznacza bowiem koło.

Pojedynczy rotawirus osiąga wielkość 60-70 nm. Na genom składa się RNA o strukturze dwuniciowej, który dodatkowo podzielony jest na 11 segmentów. Każdy z nich, odpowiedzialny jest za kodowanie jednego, konkretnego białka. Otoczkę genomu stanowi kapsyd.

Rotawirusy zawierają zarówno białka pełniące funkcje budulcowe, jak i te, które są konieczne, aby doszło do zakażenia pozostałych komórek. Białka budulcowe to wszystkie te, które posiadają oznaczenia VP wraz ze wzrastającą numeryzacją. Za jedne z najważniejszych białek, uważane są m.in. VP4 i VP7. Odpowiadają one przede wszystkim za pojawienie się odpowiedzi immunologicznej przeciwko obecnym w organizmie rotawirusom. Białkom niestrukturalnym nadano oznaczenie NSP. Jedno z nich produkuje toksynę, która przyczynia się do powstania biegunki.

Jedną z cech charakterystycznych rotawirusów jest tworzenie siedmiu, całkowicie różnych grup antygenowych. Poszczególne grupy posiadają oznaczenia od A do G, przy czym rotawirusy z grupy A najczęściej powodują powstanie biegunki.